Een boomgaard in Brussel, ja dat bestaat nog, al moet je daarvoor helemaal naar Neerpede trekken. In zulk een Neerpeedse appelboomgaard vindt men het lijk van een gefortuneerd zakenman, die in zijn vrije uren orgel studeert. Hij ligt er met overgesneden keel, maar de politie, onder leiding van de eigenzinnige commissaris Kluft, heeft geen flauw idee welk soort mes of ander snijtuig hierbij gebruikt werd.
De sigaretverslaafde commissaris, immer brommerig, moet bovendien vaststellen dat het lijstje verdachten behoorlijk lang is. Zulks is behoorlijk nefast voor het sowieso al weinig vrolijke humeur van deze echte Brusseleir. Gelukkig heeft hij een allochtone assistent die hem niet alleen bij de les houdt, maar bovendien ook alle karakteristieken van een Brussels ketje vertoont. De commissaris en zijn assistent vormen een behoorlijk hilarisch duo, maar ook de rest van het politiekorps van Brussel Zuid is niet van ongewone trekjes gespeend.
Geert Van Istendael weet de Brusselse achtergrond van de gebeurtenissen en de hoofdfiguren uitmuntend te schetsen. De spanning stijgt en daalt en wordt op een prettige wijze afgewisseld met de grappen en grollen van de Brusselse politiemensen. Of anders gezegd, de boog staat niet altijd gespannen en wordt op grappige wijze onderbroken door de commissaris en zijn kornuiten. Een prettig misdaadverhaal, kan je dat zeggen?