Tijdens de voorbije drie decennia reisde Lieke Noorman vaak naar Portugal. Ze leerde er de taal, ontdekte de keuken en de muziek, maakte kennis met het land en de geschiedenis en bovenal, ontmoette bijzonder veel mensen. Voldoende stof om terug te blikken op de veranderingen en ontwikkelingen in dit aangename land.
Een Portugal-reiziger weet dat op de lokale gastronomische kaart minstens 365 recepten voor kabeljauw staan, weliswaar soms ook onder de vorm van stokvis. Minder klassieke bereidingen van 'bacalhau' leren eten blijkt alvast een hele opgave, zo blijkt. Aarzelend begint de auteur aan deze kennismaking, maar ze sleurt er zich doorheen, de lezer in haar culinaire ontdekkingen meevoerend.
Lieke Noorman maakte weliswaar de Anjerrevolutie van 1974 niet mee, maar gaat met veel interesse op zoek naar verhalen en sporen van toen. Het Portugese volk slaagde er toen in om op geweldloze wijze een einde te maken aan de extreemrechtse dictatuur, vooral verzinnebeeld door de enkele jaren voordien overleden Antonio Salazar. Alvast in zijn geboortedorp wordt zijn herinnering nog hoog gehouden; het schamele lot van een creatuur die dacht dat zijn gedachtegoed de eeuwigheid zou halen.
Onderweg van Noord naar Zuid overbrugt de auteur tevens de afstand tussen verleden en heden op prettige verhalende wijze. Af en toe blijft ze wel eens langer stilstaan bij mensen en verhalen, maar zo is het leven nu eenmaal: ontvangen en geven, luisteren en verhalen. Portugal wordt er nog boeiender door.
Ondertitel: "Een tijdreis van Noord naar Zuid".