Het tweelingdorp Meensel-Kiezegem in Vlaams-Brabant kende bijzonder woelige en pijnlijke dagen tijdens de zomer van 1944. Eerst werd een zoon uit een familie van collaborateurs vermoord, wellicht door verzetsstrijders. Daarop namen de aanhangers van de nazi's snel weerwraak. De wederzijdse afkeer tussen beide groepen dorpelingen smeulde al langer, maar dit was een eerste bijzonder zware uitbarsting van geweld.
Niet eens twee weken later werd Meensel-Kiezegem omsingeld door driehonderdvijftig zwaarbewapende SS-ers. De aanvoerder en bedenker van het plan was Robert Verbelen, een Belgisch SS-officier. die ontsnapte aan het Belgische gerecht door als het ware ongestoord in Oostenrijk te verblijven tot aan zijn overlijden in 1990. Zijn extreemrechtse en nazistische gedachtegoed gaf hij evenmin op.
Bij deze aanval door Duitse SS-ers -gesteund door Belgische landverraders- vielen 4 doden en werden 91 dorpelingen weggevoerd. Slechts enkele dorpelingen overleefden de vreselijke treinreis en getuigen in deze uitgave. De auteurs hebben veel aandacht voor de nog steeds sluimerende wonden in het dorp, maar slagen er toch in om een verzoenende toon aan te slaan.
Tegen de achtergrond van het huidige oprukkende neo-nazisme moet dit werkstuk gelezen worden als een waarschuwing, al mocht de toon naar mijn smaak veel harder geweest zijn. Uitingen van extreemrechts gedrag kunnen niet duidelijk genoeg veroordeeld worden. Een slapstaart-aanpak volstaat niet. Hopelijk zet het relaas van deze vreselijke oorlogsfeiten op zijn minst aan tot herhaald nadenken zowel bij instanties allerhande als bij betrokkenen.
Ondertitel: "Collaboratie en verzet".