De zeer succesvolle Oostenrijkse schrijver Stefan Zweig bezocht ons land voor 't eerst in 1902, maar zag na de Grote Oorlog ook de verwoestingen in onder meer Leuven en Ieper. Voor die grote wereldbrand schreef hij onder andere over zijn bezoeken aan Oostende, Brugge, Luik en Antwerpen. Over Brugge zelfs tweemaal.
Stefan Zweig was, als overtuigd internationalist bevriend met tal van kunstenaars uit diverse disciplines. De Franstalige Belgische dichter Emile Verhaeren uit Sint-Amands was misschien wel de belangrijkste. Ook al voor de oorlogsjaren sprak er een eerdere donkere sfeer uit zijn teksten. Alleen het mondaine leven in Oostende leek voor enig licht in de duisternis van het leven te kunnen zorgen. In Brugge bijvoorbeeld heeft hij veel aandacht voor 'Bruges la morte" van Georges Rodenbach, maar ook voor de middeleeuwse sfeer die de stad uitstraalt.
In Leuven en Ieper neemt Stefan Zweig met eigen ogen de verwoestingen door de Duitsers waar. Aanvankelijk zweeg hij zoveel mogelijk over de oorlog waarin ook zijn eigen land betrokken was, maar wat hij in beide steden waarnam droeg er beslist toe bij dat de pacifist in hem steeds meer met luide stem sprak.
De hedendaagse bezoeker aan voormelde steden kan -wanneer hij de waas van donkerte laat verdwijnen- beslist herkennen wat overbleef van wat ooit was. Uitermate bijzonder tijdsbeeld, op treffende wijze geïllustreerd door Koen Broucke.
Ondertitel: Reportages uit België".