Boven de Atlantische Oceaan verdwijnt plots een vliegtuig. Het was onderweg van Heathrow (Londen) naar JFK (New York). Het duurt geruime tijd vooraleer duidelijk wordt dat er een bom aan boord moet geweest zijn. In eerste instantie richt dit verhaal zich op een zoektocht naar een passagier die verondersteld was aan boord te zijn: een profiler bij de Noord-Engelse politie. Niet onbelangrijk detail; die profiler had een ticket voor die rampvlucht geboekt net nadat ze met slaande deuren bij haar vriendin vertrokken was.
Die vriendin, gedreven door wroeging en /of liefdesverdriet, is DCI Kate Daniels, een geprezen inspecteur bij de Noord-Engelse politie. Zij doet al het mogelijke en het onmogelijke (zoals dat in verhalen kan) om rechtstreeks bij het onderzoek naar het vermiste vliegtuig en de eveneens vermiste profiler betrokken te geraken. Chefs figuurlijk de arm omwringen of tegen elkaar uitspelen, daarin lukt ze uitermate goed, al te goed.
Tot zowat halverwege het verhaal wordt er ook uitermate grondig onderzocht hoe iemand erin zou kunnen slagen om op Heathrow een bom aan bord van een trans-Atlantische vlucht te krijgen. Plots neemt het speurwerk een drastische wending: de aandacht verschuift naar het rustige Noord-Engelse platteland.
Mari Hannah slaagt erin beide componenten tot een behoorlijk logisch geheel aan elkaar te breien. Al blijven er de onorthodoxe werkwijzen van DCI Kate Daniels.