Wie zou er niet graag wonen, in een rustige buurt waar zelden of nooit iets spannends gebeurt? Zoiets dachten de buren van Brighton Hills wellicht ook toen ze verhuisden naar deze wat duurdere buurt, een wat afgescheiden plek waar tuig afwezig lijkt. Niet alleen hun hebben en hun houden, hun wat duurdere meubels, hun goedgevulde kleerkast en bankrekening die een zorgeloos leven toeliet brachten ze mee. Ook hun verleden en dat had bij sommigen toch wel wat duistere kanten die je niet zou verwachten bij de ogenschijnlijke nette lui.
Wie heeft Paige's zoon aangereden en voor dood achtergelaten? Waarom zetten sommige buren hun voordeur wagenwijd open terwijl je bij aan ander nauwelijks over de drempel geraakt? Zijn de echtgenoten allemaal wel zoals ze zich voordoen of heeft de ene al meer uit zijn of haar verleden te verbergen dan een andere?
Ogenschijnlijk gaan de buren allemaal gemoedelijk met elkaar om, maar dan heb je geen weet van hun achterdocht, hun angsten, hun verborgen geheimen, hun vermoedens. Soms neemt de een de ander in vertrouwen, maar wordt dat vertrouwen dan niet beschaamd voor eigen gewin? Kortom, als je de buren beter leert kennen denk je misschien wel aan verhuizen of zelfs vluchten?
De auteur weeft een ingewikkeld web van onderlinge intriges die met de dag gevaarlijker ogen. Wie weet wat van wie? En wie is / zijn dan de schuldigen van het onheil dat de buren overkomt? Of hebben ze het zelf veroorzaakt rond gekonkelfoes omtrent verdachtmakingen en al dan niet terechte beschuldigingen?
Ja, in die rustige buurt is er meer gaande dan in sommige ruige wijken, niet open en brutaal maar onopvallend en geniepig. En vooral uitermate spannend!