Commissaris Kluft krijgt weer een ongewone moordzaak voorgeschoteld, die hij samen met zijn twee pientere inspecteurs moet trachten op te lossen. Hoe zoek je de moordenaar(s) van een piekfijn gekleed lijk, dat langs een Brusselse laan wordt aangetroffen? Was de dode onderweg naar een feestje, had hij een belangrijke afspraak of was die chique outfit gewoon zijn dagelijkse klederdracht?
Weer is de commissaris zijn humeurige zelf, soms ook wel eens grappig of zelfs raadselachtig voor zijn medewerkers. De fans van deze Brusselse brompot zullen zijn gedrag en zijn uitspraken beslist op prijs stellen, maar andere lezers zullen zich misschien afvragen of de man niet beter zijn pensioen aanvraagt. In dat geval zal zijn zeer bijzondere speurneus (of is het instinct) wel terdege gemist worden.
Ook al heeft Kluft tal van opgeloste moordzaken op zijn palmares, toch vraag ik me af of deze soms wat kolderachtige en zichzelf herhalende figuur niet aan rust toe is. Of herbronning misschien?