Uitermate nauwgezet doorzocht de auteur archieven en kronieken allerhande op zoek naar informatie over het weer in het verleden. Blijkbaar was de oogst aan weerinformatie over onze contreien in de periode 1800-1825 bijzonder rijk, want de auteur sprokkelde bijna duizend pagina's bij elkaar. Jan Buisman, geboren in 1925, is inmiddels aan deel 7 van zijn titanenwerk toe. Hij begon pas aan zijn eerste deel bij zijn pensionering.
Jan Buisman verwerkt de ingezamelde weerkundige informatie tot een boeiend verhaal over de nauwkeurig gedateerde toenmalige weersomstandigheden en hoe de mensen ermee omgingen. Als je wil weten hoe koud de winters waren twee eeuwen geleden en of het toen veel regende, dan kan je je hier een uitstekend beeld vormen. Voor een stad als Brussel bijvoorbeeld vond ik bijna honderd berichten, voor Gent dankzij de dagboekschrijver Égide Schamp zelfs teveel om na te tellen.
De weerkundige informatie is vervlochten met historische. Hoe waren de oorlogsomstandigheden, hadden de oogsten te lijden van koude zomers of overvloedige zonneschijn, wanneer begon de wijnoogst, hoe groot was de vluchtelingenstroom bij abominabele overstromingen, hoe had het leger van Napoleon te kampen met de koude, ...
De levensechte en boeiende beschrijvingen van Jan Buisman dompelen je letterlijk onder in het leven van alle dag. Probeer maar eens het binnenhalen van de oogst of grote evenementen te plannen zonder behulp van weersatellieten, apps, Frank Deboosere en Sabine Hagedoren...
Bijzonder interessant, leerrijk en boeiend.
Ondertitel: "Deel 7. 1800-1825".