Wandelen krijgt steeds meer aandacht, terecht. Steeds komen vragen naar boven over het waarom van het stappen, over de oorsprong van de paden waarop we stappen, over de band van de mens met die paden, … Om gezondheidsredenen zag Torbjorn Ekelund zich ertoe verplicht om meer en meer te wandelen. Niet zot zijn ongenoegen, zo bleek gaandeweg.
Herinneringen aan een steeds weer herhaald traject over een bijna ongebaand pad uit zijn jeugd komen weer naar boven. De auteur probeert verder terug te kijken in de tijd. Waarom wandelen we eigenlijk? Wie waren die eerst mensen die grote afstanden aflegden? Wandelen brengt hem ook tot filosoferen en experimenten met onbewust wandelen.
Wandelen, bij voorkeur over paden in de natuur en niet over geasfalteerde trajecten leidt tot allerhande bespiegelingen omtrent wandelen. Wandelen moge dan een fysieke inspanning zijn, eenmaal die grens overwonnen kan de geest het overnemen.
"Moeder, waarom wandelen wij?", zou ook een leuke titel geweest zijn voor deze interessante uitgave.
Ondertitel: "Een voetreis".