Zowat 19 jaar was Maggie Doyne toen ze als backpacker begon aan een reis die haar onder meer naar Azië bracht. Vooraleer ze aan haar universitaire studies begon wilde ze een mooi stuk van de wereld zien. Op een ochtend bewonderde ze het landschap bij het plaatsje Surrkhet, ergens in het midwesten van Nepal. De rustig kabbelende rivier en de met mist bedekte groene heuvels bevielen haar wel.
Een eind verder beweegt een oranje vlek op de rivieroever. Het is een meisje ongeveer 7 jaar oud gekleed in wat ooit een feestjurkje moet geweest zijn. Telkens weer haalt Hima een steen ter grootte van een voetbal uit de rivier en slaat die in stukjes met harder materiaal. Op die wijze maakt ze grind, dat dan verkocht wordt aan projectontwikkelaars. Tal van andere meisjes en vrouwen doen gelijkaardig werk.
Hima zou dolgraag naar school gaan, maar dat is een onbetaalbare luxe. Samen met haar mama kamt ze stenen tot grind om te overleven. Maggie, de backpacker uit een welvarend gezin in de Verenigde Staten is geroerd, ondersteboven, beschaamd ook. Het schoolgeld bedraagt 1200 roepies; ongeveer 9 euro. Peanuts in Westerse ogen, maar bijna een fortuin in Surkhet en zoveel andere plaatsen in Nepal.
Backpacker Maggie, 19 jaar oud slechts, geeft ter plekke haar leven een totaal andere wending. Ze bouwt een school en een tehuis voor wezen en wordt een mama voor een groeiend aantal kinderen. Reizen zal ze nog wel doen, maar dan om geld in te zamelen voor wat een geleidelijk groeiende ngo wordt.
Uitermate bijzondere reis, die overging in een levenstaak.
Ondertitel: "Van backpacker naar moeder van vijftig Nepalese kinderen".