Als kleine jongen kon Kazimierz Nowak vaak de slaap niet vinden in de dagen na de aardrijkskundeles, omdat zijn gedachten afdwaalden naar Afrika. Jaren later, hij was toen een weinig succesvol journalist, stapte Kazimierz in Polen op zijn fiets en vertrok voor een tocht die hem helemaal tot in het uiterste zuiden van Afrika zou brengen en ook weer terug.
Ruim 5 jaar later was hij terug thuis, leefde nog bijna een jaar en overleed vervolgens aan de opgedane ziekten en ontberingen. Om te overleven en zijn familie te onderhouden schreef Kazimierz onderweg artikels voor enkele Poolse kranten. Van de ongeveer tienduizend foto's die hij onderweg maakte zijn er een aantal opgenomen in dit boeiende reisverhaal.
Met zijn zware fiets (ongeveer 70 kg in beladen toestand) trok hij door woestijnen, oerwoud, savanne en dwarste rivieren. Om te overnachten had hij een schamele tent mee, maar soms bouwde hij zich een hutje en verbleef ook wel eens bij missionarissen of bij de zeldzame Polen die in Afrika woonden.
Onvoorstelbaar wat de dappere reiziger allemaal meemaakte. Probeer maar eens te slapen in het oerwoud wanneer je leeuwen hoort brullen in de nabijheid. Of wat te doen als een python je pad kruist? Hoe ga je om met inboorlingen die je vijandig bekijken en waarmee je in geen enkele taal kan communiceren?
Meermaals vertelt Kazimierz dat hij geen hoge pet op heeft van de mensen die hij ontmoet; niet van de lokale inwoners, maar evenmin van de Europese koloniale heersers. Soms komt hij echt kritisch uit de hoek.
Bijzonder tijdsdocument en bewondering wekkend reisverslag in één. Kazimierz oogstte achteraf weinig bewondering voor zijn uitzonderlijke tocht. Gelukkig biedt deze uitgave terechte eer voor zijn dappere tocht.
Ondertitel: "De opzienbarende reis van Kazimierz Nowak (1931-1936)".