Zoals steeds zijn de verschillende thema's geschreven door Nederlandstalige auteurs die het land zeer goed kennen. En daarbij laten ze zich graag begeleiden door locals. Nog meer dan in andere uitgaven is deze 'te gast in' opgebouwd als een reisverhaal. De verschillende thema's geven je het gevoel dat je één reis maakt doorheen Cuba. Er is een duidelijke sfeerschepping in de verhalen. De warmte en gastvriendelijkheid van de Cubanen druipt als het ware van de pagina's af.
Voor de praktische informatie kan je bij een 'te gast in' te rade in de laatste rubriek 'Reisinformatie'. Nu echter lees je in de verhalen al heel wat reistips. Een rode draad doorheen deze reisgids zijn de casas particulares, een soort B&B's. En als je wil eten dan kan je met een 'paladares' lekker en goedkoop genieten van de lokale specialiteiten. Soms komen er wel eens 'verboden ingrediënten' op tafel, zoals rundsvlees. Je verneemt iets meer over het ondernemen in Cuba, over die stokoude taxi's, over de 'bijverdiensten' van de Cubanen en nog veel meer.
En dan zijn we meteen bij het onderwerp dat steeds terugkeert: hoe leven en werken de Cubanen? Het is absoluut geen klaaglied en je krijgt al snel het verschil onder de knie tussen een peso en een CUC. Doch één zinnetje blijft mij na het lezen van dit boekje steeds bij: 'Iedereen lacht, maar niemand is echt gelukkig'. En dat is zeker niet te merken in de twee verhalen over dansende Cubanen. Terloops krijg je nog een paar tips mee om niet in een toeristenval te lopen.
Je krijgt een enorm goed gevoel na het lezen van dit boekje. De auteurs slagen er zeer goed in om je in de Cubaanse sfeer te brengen. Halfweg de 'te gast in Cuba' had ik al zin om het eerste vliegtuig te nemen naar Cuba ...