"Welcome to my world", klinkt het in de openingssong. Wat verder luidt het "Let's do places never seen". Maakt het eigenlijk wat uit of je reist in de echte wereld of alleen maar in je hoofd? 't Is maar wat je belangrijk vindt en waar je van geniet.
Elders zingt Piet Maris over hoe alles al gezegd en geschreven is. "Maar niet door mij" voegt hij er clever aan toe. Zo heeft ieder zijn verhaal, zijn streven, zijn wensen, zijn hoop voor een wereld waar het beter leven is. Of zijn best te doen om te vermijden dat "het leven voorbij schiet".
Of je vrolijk moet worden bij de teksten weet ik niet, in ieder geval niet triest of zo, misschien eerder beschouwend of nadenkend. In ieder geval laten de instrumenten alle ruimte voor de menselijke stem en dat is mooi.
Reizen doe je zelden echt alleen, er is altijd wel een medereiziger in de buurt. Reis nu eens mee op de muzikale gedachten van "Jaune Toujours"!
12 songs, totale speelduur +/- 40'.