Naarmate de jaren verglijden -en de afstand dus toeneemt- lijkt de belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog toe te nemen. Decennialang overheerste de interesse voor de zoveel langer geleden Eerste Wereldoorlog. Nu de laatste overblijvende helden van de Tweede Wereldoorlog aan de eeuwige rust toe zijn blijken we hun strijd méér te waarderen.
Voor bijna elk van de dagen die de Tweede Wereldoorlog duurde zochten en vonden de samenstellers van deze zeer leerrijke publicatie een bijzonder verhaal, vergezeld van een illustratie. De teksten zijn beknopt, dat wel, maar voldoende krachtig om de honger naar méér aan te zwengelen. Grote en kleine feiten wisselen elkaar af, overwinningen zowel als nederlagen komen aan bod. Er is ruime aandacht voor de strijd die geleverd werd door dapperen uit kolonies wereldwijd.
Zouden we onder een extreemrechts, fascistisch regime leven zonder de heldhaftigheid van zoveel Afrikanen, Aziaten, mensen uit de Amerika's en Oceanië? Helaas worden nakomelingen van die mensen vandaag door sommigen racistisch bejegend. Ook een vorm van hedendaagse dankbaarheid voor vergoten bloed?
Zeer internationaal georiënteerd is deze bijzonder leerrijke publicatie. Overduidelijk is dat de Tweede Wereldoorlog letterlijk woedde. Jammer is dat er maar één piepklein paragraafje gewijd is aan de collaborateurs die hier en elders met de vijand heulden. Dat paragraafje wekt bovendien eerder meelij op met hun naoorlogse lot dan met hun verfoeilijk gedrag tijdens de oorlog. Positiever is dat de al te vaak vergeten helden van het verzet hier toch ietwat meer aandacht krijgen.
Deze prachtige publicatie over een gruwelijke oorlog zou een duidelijke waarschuwing voor de huidige generatie moeten zijn. Helaas heeft een regering, wiens bevolking tot de allergrootste slachtoffers van WO 2 hoorde, dat vandaag nog altijd niet begrepen. Meermaals doen foto's uit dit bijzondere werk aan Gaza denken. Wanneer wordt oorlog iets uit het verleden?