De basis voor onze kennis van het Romeinse wegennet steunt in belangrijke mate op de zogenaamde Peutingerkaart uit de 13de eeuw. Deze zou een gekopieerd zijn van een oorspronkelijke Romeinse wegenkaart uit de tijd van keizer Augustus, die overleed in het jaar 14. Op deze bijzondere kaart staan niet alleen plaatsen aangeduid, maar ook informatie over de aard daarvan (legerkamp, grotere of kleinere plaat), wegen en rivieren en zelfs afstanden in toenmalige lengtematen.
Een wegenkaart ontworpen met de kennis van tweeduizend jaar geleden is uiteraard niet volmaakt. Sommige plaatsnamen.zijn niet te identificeren of te linken aan hedendaagse plaatsen, liggen de rivieren wel op de juiste plaats, zijn er geen fouten gemaakt bij het kopiëren van bijvoorbeeld de afstanden (in Romeinse cijfers), etc...? Omdat er op tal van plaatsen geen Romeinse sporen zijn teruggevonden heerst er af en toe onduidelijkheid over de trajecten.
Joep Rozemeyer, van beroep oogarts, maar daarnaast ook zeer gedreven en gewaardeerde amateurarcheoloog bestudeerde jarenlang -in historische documenten en in het veld- de hiaten en mogelijke fouten in de Peutingerkaart. In deze zeer interessante uitgave brengt hij hiervan verslag uit in woord en beeld. Zijn bijzondere interesse gaat uit naar de 2 wegen die lopen tussen Noviomagi (Nijmegen) en Lugduno, dat vaak geïdentificeerd wordt met Leiden.
Joep Rozemeyer ontwikkelt op deskundige wijze een totaal andere visie en situeert Lugduno in een vooraanstaande Belgische stad. Of hoe "amateurs" belangrijk kunnen zijn voor de wetenschap.