Fysiek reizen is uitermate heerlijk. Af en toe ook eens geestelijk in de tijd reizen -achteruit uiteraard- biedt ook mooie momenten; zelfs was je nog nooit eerder in de bereisde periode geweest (omwille van later geboren). Auteur Veerle Maebe neemt de lezers mee op reis naar de tijd die vaak omschreven wordt als "de tijd van toen".
De jaren vanaf 1940 tot de zestiger jaren zijn het beoogde reisdoel; soms haalt de auteur haar vertellen zelfs een ietsje verder in de tijd. Voor wie de bereisde periode meemaakte zijn de verzamelde verhalen uitermate herkenbaar, al verschilden tradities toen meer van streek tot streek dan in onze steeds meer uniformer wordende hedendaagse wereld.
Reizen in de tijd is niet louter prettig en soms verbazend, maar ook leerrijk. Wie van de smartphone-generatie heeft er al gehoord van de kerkgang, weer gezond worden met behulp van bloedzuigers of levertraan, ...? Heeft er nog iemand een "beste kamer"? Voor wie is een boterham met smout quasi een feest? Wat houdt het lidmaatschap van de Melkbrigade of de BJB in? De term "voorlichting" bestond al, maar de invulling was beslist anders dan vandaag...
Verschillen in tradities of leefgewoonten waren eertijds groter dan vandaag. De auteur haalde de meeste van haar verhalen uit wat nu de provincie Vlaams-Brabant is terwijl Limburg maar zelden wat te bieden lijkt te hebben. Nochtans is Limburg misschien wel de meest authentieke provincie als het over "toen" gaat. Andere waren al snelle beïnvloed door het grootstedelijk leven dat al wat sneller kwam aanwaaien.
Of het vroeger beter was? Die vraag laat de auteur wijselijk (en terecht) onbeantwoord. Ook al hebben we het vandaag gemiddeld beter dan "toen"; het was in veel aspecten toch ook een mooie tijd! Blij weer eens terug te keren!
Ondertitel: "Verhalen uit de jaren '40, '50 en '60".