Vaak trok Serv Wiemers door Noord-Amerika om er Indianen te ontmoeten en in beeld te brengen. Ook hun "mede-volkeren" -de dieren uit hun traditionele leefwereld- krijgen aandacht. Aan de hand van mooie, kleurrijke beelden en achtergrondinformatie schetst de auteur hoe de eerste bewoners van de Amerika's ijveren en strijden voor het behoud van hun rijke cultuur. Ook om Moeder Aarde zijn ze bezorgd en zetten ze zich in.
In deze beeldenrijke uitgave ontmoeten we op die wijze Sioux, Crow, Shoshone, Cheyenne en Piegan (Zwartvoeten), maar ook de bizon en het paard, de dieren die zo belangrijk waren in hun traditionele leefwereld. Over "traditioneel" gespreken. De auteur gaat de discussie niet uit de weg over hoe we de eerste inheemse volkeren in Noord-Amerika mogen / moeten aanspreken. Het woord "Indianen" voelt immers wat ongemakkelijk aan en verwijst naar een koloniale achtergrond; met name die van Columbus, die namens zijn koninklijke sponsors op zoek was naar Indië.
Deze uitgave ademt kleur en traditie, maar ook optimisme omtrent de toekomst van deze inheemse volkeren; vooral als het gaat om het behoud van hun cultuur en tradities. Op basis van mijn ontmoetingen met Navajo's (in New Mexico) en de Alabama-Coushatta's (in de bossen van de Big Thicket ten NO van Houston) ben ik minder optimistisch. Maar hoop doet leven.
Beeldenrijke kennismaking, die uitnodigt tot méér weten.
Ondertitel: "Beelden van een niet-verdwenen volk".