Het opschuiven van de boomgrens overal ter wereld kan ons veel vertellen over de opwarming van ons leefmilieu, de Aarde. Dennen of lariksen bijvoorbeeld blijken een flink eind opgeschoven te zijn in vergelijking met decennia geleden. Onderzoeker Ben Rawlence besluit de proef op de som te nemen en bekijkt de situatie van de noordelijke grens van diverse bomen.
Van Alaska to Groenland en van Noorwegen tot diep in Siberië bestudeert hij het opschuiven van de boomgrens in noordelijke richting. Hij praat er zowel met wetenschappers als buitenlui met een gezegende leeftijd. Overal luidt de conclusie gelijkaardig: sinds een aantal jaren groeien hier bomen die voorheen pas vele tientallen kilometers zuidelijker voorkwamen. Veel noordelijker dan vroeger vinden tal van boomsoorten temperaturen aan die hun ontwikkeling toelaten.
Deze combinatie van reisverhaal en wetenschappelijk onderzoek toont glashelder welke invloed de opwarming van de aarde heeft. Die opwarming beïnvloedt niet alleen de boomsoorten, maar ook andere dieren en planten die hun gebruikelijke habitat zijn opschuiven. Dieren en mensen ondergaan evenzeer de invloed. Stel je voor dat de open vlakten waar vroeger rendieren graasden en dan weer verder trokken geleidelijk aan begroeid worden met oprukkende boomsoorten. Een rendierentrek in een boslandschap; niet voor te stellen!
Deze boeiende combinatie van reisverhaal en wetenschappelijk onderzoek zet op zijn minst aan tot nadenken. Handelen als mensheid is evenzeer aangeraden.
Ondertitel: "Het laatste bos en de toekomst van de planeet".