Het ene land laat zich al gemakkelijker bereizen dan het andere; daar was je zelf ook al achter gekomen. Hoe een land een plaatsje verdient in het lijstje van "moeilijke landen" kunnen kleine meningsverschillen bestaan, maar er zijn toch een resem factoren die ertoe bijdragen om dat statuut te "verdienen". Deze factoren hoeven niet eens allemaal aan bod te komen; hoe intenser of vaker voorkomend een "probleem" zich stelt, het verhoogt de kansen voor landen om op dat niet zo geliefde lijstje te verschijnen.
De "problemen" die een land omhoog stuwen op het lijstje van moeilijke landen hoeven niet eens levensgroot te zijn. De auteur heeft het hier niet over burgeroorlog, kans op aardbeving of tsunami, bosbranden, kidnaping, ... Neen, het gaat om "kleine" problemen" die door minder ervaren reizigers als "groot" ervaren of geperceptieerd worden. Bijvoorbeeld: kakkerlakken in de slaapkamer, niet kunnen pinnen op het gewenste moment, ongewoon verkeersgedrag, diarree, taximaffia, ongewenste "gastvrijheid", corruptie, ...
Jelle Brandt Corstius omschrijft niet alleen de problemen, hij adviseert ook op zijn geheel eigen laconieke wijze hoe je het kan vermijden of ermee omgaan. Niet alleen landen kunnen "moeilijk" zijn, ook bijvoorbeeld medetoeristen die te ver binnendringen in je comfortzone of die ronduit hinderlijk zijn.
Door de zeer grappige wijze waarop de auteur de "problemen" omschrijft wordt er niet alleen een glimlach tevoorschijn getoverd, tegelijkertijd worden ze tot hun ware proporties herleid.
Prettige lectuur, ook als je niet naar een "moeilijk" land gaat.