IJslanders noemen zich weleens "een literatuurvolk". Het aantal overgeleverde verhalen, legendes, sagen en aanverwante staat in een bijzondere verhouding tot het toch eerder beperkte aantal inwoners. Verhalen hielpen om de eigen identiteit te bewaren en zelfs te versterken. Die verhalen zijn niet per sé onderdeel van een realiteit die ooit bestaan heeft, maar van een door het verder vertellen opgepoetste ideale realiteit. Toch zijn daarin sporen van de vroegere werkelijkheid terug te vinden. Het steeds weer opnieuw vertellen van verhalen van eertijds droeg er ongetwijfeld toe bij om het samenhorigheidsgevoel te versterken.
Auteur Simon Halink, eigenlijk een ingeweken IJslander, waagt er zich aan te bekijken hoe die verhalen uit het verleden nog steeds een invloed hebben op het zelfbeeld van de IJslanders. Tegelijkertijd stel je vast hoe groot de invloed was het eerder kleine en veraf gelegen IJsland op de Westerse cultuur. De bekende werken van bijvoorbeeld Tolkien en Wagner zouden niet ontstaan zijn zonder de voedingsbodem van de IJslandse verhalen. De bijdrage van IJsland aan onze cultuur is buiten proportie wanneer je de eerder beperkte omvang van de bevolking bekijkt. En toch is ze realiteit.
Vooraleer naar IJsland te reizen of je sowieso onder te dompelen in de cultuur van dat land aan de Poolcirkel is deze uitgave echt wel een stevige introductie, een aanrader om IJsland beter te begrijpen en te leren kennen.
Ondertitel: "Over IJslanders en hun verhalenwereld".