Fietsbelevenisssen neerpennen en kond maken aan de lezers lijkt een kleine hype te worden. Zo groot als de markt van de de kookboekenschrijvers zal dit klein broertje wellicht niet worden. Maar toch… Er is duidelijk een publiek voor de avonturen van pedaleurs die de wereld rondtoeren. In deze roman strooit de ik-figuur, Hans Declercq, rijkelijk rond met allerlei filosofieën terwijl hij de pedalen ijverig ronddraait. Volgens hem ‘klaart’ fietsen het hoofd en is het gelijktijtig een antidepressivum. Wie ben ik om hem tegen te spreken…
Filosoferen over vrijheid in al haar vormen blijkt wel de dada van het hoofpersonage te zijn. Wie beslist er anders binnen de twee weken dat Brussel, dat hem opeens benauwt, verruilt moet worden met Londen? Inderdaad, onze fietser. Hij maakt van de ene dag op de andere de oversteek naar één van de bruisendste wereldsteden. Net als in Brussel is zijn trouw vervoersmiddel … zijn fiets. Op de trouwe tweewieler verkent hij week na week een ander stuk van Londen. Ondertussen wordt er danig gemijmerd over de jeugd, over de oppervlakkige vriendenking, over de toevallige ontmoetingen, over het netwerk van stadsfietsen. Of hoe een fiets er hoort uit te zien in het hippe Londen. De ik-figuur geeft zelfs een nieuwe tijdsdimensie aan periode dat er gefietst wordt: de tussentijd. In de tussentijd fiets je van punt a naar punt b.
Leuk boek voor op het strand, op de trein of om mee te nemen naar je eerstvolgende buitenlandse bestemming.
Ondertitel: Londense notities