Turkije is de laatste jaren enorm geëvolueerd, ook op het vlak van omgaan met vrouwen. Een nieuwe update van de reisgids 'te gast in Turkije' drong zich dan ook op. De redactie bestaat voornamelijk uit vrouwelijke auteurs met een passie voor het land en geboren in de jaren '60 en '70. Zij hebben dus voldoende bagage om de verschillen te zien.
Een van die veranderingen is de zichtbaarheid van de islam in het straatbeeld. De auteur van de eerste bijdrage stelt je Emine voor, hoog opgeleid maar toch gekozen om thuis voor de kinderen te zorgen. Je krijgt een zeer openlijk gesprek te lezen van een vrijgevochten vrouw met respect voor de islamitische waarden. Verderop in het boekje krijg je nog een diepgaander verhaal over het leven van Turkse vrouwen. Maar als starter kan het eerste verhaal wel tellen. Het smaakt naar meer.
En dat krijg je met een verhaal over al het lekkers van Turkije, te vinden in Istanbul. Dat het land en zijn inwoners snel evolueren lees je in wandelverslag. Turkije is niet direct een wandelland maar een lange-afstandswandelroute heeft toch de eerste wandelaars gelokt. En daar speelt de bevolking aardig op in.
En je krijgt nog meer verhalen achter de schermen. Zoals een auteur die meehelpt bij het plukken van de olijven. Of een familie die hun grotwoning in Cappadocië hebben verkocht en nu in een 'normaal' huis wonen en gelukkig zijn. Waarom ze verhuisd zijn, hoe ze er vroeger leefden en waarvoor de grotten nu gebruikt worden lees je allemaal in de getuigenissen van de lokale bevolking. Eindigen doe je met een verhaal over het mooie natuurgebied van de rivierdelta bij Dalyan.
De auteurs van deze 'te gast in' trekken naar plaatsen waar je ook als toerist komt en dat is een belangrijke troef. Het is dus geen avontuur naar onbekende gebieden, wel een reis waarbij je het bekende en voor velen het vertrouwde Turkije ziet achter de schermen.