Birma of Myanmar, ligt tussen China en India. Het werd bestuurd door een militair dictatoriaal regime maar vertoont meer en meer openheid en neigt naar democratie. De vrouw die daarvoor in de Westerse media komt is Aung San Suu Kyi. Met deze 'te gast in' reis je het land door met locals en verneem je hoe dat democratiseringsproces verloopt. Zowel politiek als cultuur komen echter ruim aan bod.
In een eerste bijdrage reis je met zowat alle mogelijke vervoermiddelen. De auteur neemt je mee voor een blitzbezoek aan Myanmar. Langs de zijlijn verneem je al iets over het vroegere militaire bestuur. In een volgend hoofdstuk trek je naar de Pa-O, een volkje die zich altijd heeft verzet tegen het vroegere regime. Hun strijders voor autonomie zijn beter bekend als de PNO. Pas in het derde deel komt Aung San Suu Kyi voor in het verhaal. Hoe ziet de bevolking de 'democratisering' en is er iets gewijzigd? De titel doet vermoeden van niet.
In deze gids trek je ook naar Bagan, een historische stad die tegen 2020 jaarlijks meer dan 7 miljoen buitenlandse toeristen moet aantrekken. Deze stad verdient het wel op de Werelderfgoedlijst te komen maar de manier van restaureren verhindert dit. In de volgende verhalen krijg je de klassieke onderdelen en kan je rustig achterover leunen in de zetel. Kledij, gewoonten, eten, omgaan met ouderen, gelijkheid van vrouwen zijn een paar items. De auteur weet je altijd wel te verrassen met kleine weetjes. Vooral bij hun godsdienstbeleving lukt dit aardig. Zo offeren sommige taxichauffeurs bloemen aan een foto van Boeddha in hun auto. Maar ook astrologie maakt een belangrijk onderdeel uit van hun geloof.
Uiteraard mag de VOC (Verenigde Oost-Indische Compagnie) en hun relatie met Birma niet ontbreken. Dat is ook het geval met kloosters en monniken. De auteur vertelt zijn wedervaren door met een fiets naar een klooster te trekken. Deze gids besluit heel ontspannen met een verhaal over het Waterfestival en een bejaardentehuis voor olifanten. Vergeet vooral niet de 'landeninformtie' te lezen. Zo verneem je waarom sommige chauffeurs er nog steeds links rijden, alhoewel de regel al 40 jaar geleden gewijzigd is. Probeer dit niet bij ons maar in Myanmar ...
Deze 'te gast in' slaagt er opnieuw in om met amper 80 bladzijden je een totaalbeeld te schetsen van een vrij onbekend land, Myanmar.