In het zog van de talrijke
boeken die over Napoleon verschijnen, in kader van de herdenking van 200 jaar
Slag bij Waterloo, is er nu ook een werk over diens eerste vrouw, Joséphine.
Marie-Josephe-Rose Tascher de la Pagerie was haar echte naam. Maar Napoleon noemde haar Joséphine. Het rustige leven van haar geboorteland
Martinique ruilde ze voor een woelig leven in Frankrijk. Ze werd
achtereenvolgens echtgenote, gescheiden vrouw, maîtresse en opnieuw
echtgenote. Dit keer huwde ze de kleine
Corsicaanse generaal Napoleon. Hij
bezorgde haar uiteindelijk de titels ‘Keizerin der Fransen en Koningin van
Italië’. Uiteindelijk, na een kinderloos huwelijk, wachtte haar weer een
scheiding en een leven aan de zijlijn …
Napoleon’s ‘amour pour
toujours’ wordt door Kate Williams op een bewonderenswaardige wijze
neergezet. Als lezer heb ik continu het
gevoel door een camera obscura te kijken én gelijktijdig ‘ te luisteren’ naar
het verhaal van deze schrijfster. Door
deze historica wordt de Engelse vertelkunst naar nóg een hoger niveau getild.
Het is bijzonder hoe ze de rol van Napoleon in de coulissen laat afspelen
terwijl Joséphine, op het podium, in de schijnwerpers staat. Ondertussen verneem je heel wat feiten over
de slavernij op Martinique, over het grote contrast tussen de arme bevolking en
de levenswijze van de ‘oude’ adel voor én na de Franse Revolutie.
Dit boek werkt als een
teletijdmachine!
Ondertitel: Verlangen, ambitie, Napoleon