Zowat 15 jaar geleden kocht de auteur een lap grond van 5.000 ha in de Karroo halfwoestijn, in Zuid-Afrika. De naam ervan, Bergplaas, beduidt "boerderij in de bergen". Het opzet van de aankoop was meervoudig, maar belangrijke aspecten ervan waren het land terug geven aan de natuur en cursussen en ontmoetingen allerhande organiseren over de relatie tussen mens en natuur.
Zoveel jaren later lijkt het opzet geslaagd: het gebied heeft inmiddels het statuut van natuurreservaat en talloze mensen verbreedden hun inzicht in de niet altijd gemakkelijke verhouding tussen de mensheid en de natuur. In dit boek blikt de auteur tevreden, maar in alle bescheidenheid terug op haar realisaties. Tijd om afscheid te nemen?
Vooral de foto's maken indruk. Neen ze zijn niet paginagroot, maar bescheiden van formaat. Flashy en uitbarstend van felle kleuren zijn ze evenmin, wel rustig, de natuur in beeld brengend zoals die opduikt voor het oog, op alle momenten van de dag. De teksten vertellen over de ontwikkelingen van de voorbije jaren; de jaren waarin de natuur weer zichzelf mocht worden in Bergplaas. En over de mensen die dat allemaal mogelijk maakten.
Mooi dat er in deze roerige tijden zoveel mensen zijn die ervoor zorgen dat je om een of andere populistische narcist toch niet het geloof in de mensheid verliest.
Ondertitel: "De relatie tussen mens en natuur".