Is er in Nederland nog wildernis en waar zou die dan wel te vinden zijn? Bovendien, hoe evolueerde die ruige natuur in de afgelopen eeuwen? Dat zijn zo ongeveer de vragen waarop Kester Freriks een antwoord zocht, in samenwerking met Jan W.H. Werner, conservator atlassen aan de Universiteit van Amsterdam.
De auteur ontdekte op die manier zo'n 25 van die gebieden of combinaties van gebieden. Allemaal bezocht hij ze uitvoerig en in dit boek brengt hij er verslag over uit. Bijzonder veel aandachtbesteedt de auteur aan oude kaarten waarop deze gebieden vermeld staan. Een vergelijking tussen de toestand toen en nu kan niet uitblieven. Tegelijkertijd krijg je als lezer een pak informatie aangeboden omtrent historische kaarten, maar ook over landschapsvorming, ecologie, plantengroei, historische gebeurtenissen, enz ...
Aan de hand van mooie en duidelijke omschrijvingen wordt de leze als het ware ondergedompeld in de diverse landschappen en hun geschiedenis. Bij mij riep het boek niet meteen een verlangen op van "daar wil ik ook eens gaan stappen", maar eerder van "laat zich die laatste Nederlandse wildernissen maar ongestoord verder ontwikkelen, zolang het nog kan".
De combinatie van landschapsonderzoek met een sterke terugblik op historische kaarten is een zeer aparte invalshoek, een invalshoek die alle waardering verdient en waaruit een apart boek groeide.
Ondertitel: "Ruige natuur & kaarten in Nederland".